Hayatımın Hatası

İnsan doğar, büyür ve ölür. Hayatın tek değişmez kuralı budur aslında. Bu kuralı değiştiremezsiniz. Her şeyin bir başlangıcı olduğu gibi bir de sonu vardır. İnsanın bütün yapabildiği bu iki nokta arasında gerçekleşir. Bu iki nokta arasında geçen zamanı geriye sarmanın hiçbir yolu yoktur. Zamanında ne kadar doğru yaparsan ilerde bu doğrular daha güzel hayat yaşamanı sağlar.
Her ne kadar çok bilmiş gibi gözüksem de bildiğim doğruları yaptığım yanlışlardan öğrendim. Hem de çok yanlış yaptım. En başta başkalarının her dediğini doğru zannederek yanlış yapma başladım. Başkalarının yanlışları bugün benim geri dönülmez yanlışlarım oldu. Geri dönülmez yanlışlar yaptıktan sonra halen bilerek yanlışlar yapmaya başladım. Artık yanlış yapmak içime öyle bir sinmiş ki düzeltmeye bile üşeniyorum.
Yaptığım yanlışları düzeltmeye çalıştım fakat ne kadar çok düzeltmeye çalıştımsa  daha çok yanlışlarım oldu. Yanlışlarımı düzeltmeye çalışmayınca en azından yanlışım daha az oluyor. Hayatta en büyük yanlışımsa büyük sözü dinlemek oldu. Tamam büyük sözü dinlenir fakat senin hayatını kendi istediği gibi şekillendirmeye çalışınca senin beklentilerinle uyuşmayınca bir sürü sorun ortaya çıkıyor. Ve o kişiyi kırmamak için ses çıkarmayınca olan sana oluyor. Şükürler olsun kötü durumda değilim fakat yukarı tükürsem bıyık aşağı tükürsem sakal misali hiçbir şey yapamıyorum. Bir adım ilerisini göremez haldeyim.
Şuan içimden hayırlısı demekten başka bir şey gelmiyor. Diyecek başka cümle yok zaten. Bildiğim tek bir şey varsa o da geçmişte çok yanlışım oldu. Bunun acısını birebir yaşıyorum. Yüzdeki gülüşlerse içimdekileri bastırmanın başka bir maskesi…
Belki de hakkımızdaki hayırlı olan buydu, bilemeyiz.
Dipnot: Bu blogu açarken daha çok fotoğraf ve fotoğrafçılık hakkında birkaç bir şeyler yazarım diye açmıştım. Fakat hayat telaşesi içinde artık fotoğrafla fazla vakit ayıramadığım için fotoğrafçılık hakkında fazla bir şey paylaşmamaya karar verdim.